Sabrımız Tükendi Artık

SABRIM TÜKENDİ ARTIK

Engelli bireyler olarak doğuştan veya daha sonradan bazı sebeplere bağlı olarak gerçekleşen engelli olma hali insanın her an karşılaşabileceği durumlardan biridir. Engelliler ve onlara bakmak mükellefiyetinde olanlar bunu daha iyi bilirler. Bizler her zaman yaşadığımız bu toplumum da saygı, değer, hörmet, görmek isteriz. Çünkü bizlerde ki esik olan uzuvlarımızın yapamadığı, sizler kolaylıkla yapıyorsunuz.Onun için halinize şükür ederek bizlere ise acınarak, hayıflanarak bakılması ve hizmet edilmesini istemeyiz. Her an korunma ve himaye ile karşılamak zorundayız. Bizler duygusal olarak kırılgan ve alınganız.

Zaten hayatımız zor ; yolda , otobüsde , kaldırımlarda, evlerde , parklarda , iş yerlerinde , alış verişlerde ve daha nice yerlerde sıkıntı çekiyoruz. Akülü sandalye ye bağımlı olan bir birey elinden veya arabasının arkasın daki eşyası düştüğünde veya dik bir rampayı çıkarken yardım istemesi veya bir dürümcü de yiyemedi yada dökerek yediği dürümü etrafın daki kişilerin sana zombisin gibi bakmaların dan o bakışlardan ezilip bükülmemiz size yetmezmi , siz rahatsınız bizler huzursuzuk. Her bir engelli kişi nefes aldığı ve son nefesine kadar hep yanlızlık çekecek içinden ne kadar da kendisini mutlu göstermeye çalışsa da yanlız hayat yaşar.

Yaşadığımız yer , mekanı neresi olursa olsun huzur yoksa orda kendisini galeye almayan, saymayan, kendisini hanenin bir bireyi olarak görmüyorsa her yaptığını elinden olmayan sebeblerden dolayı yüzüne vuruyor ve yaptıklarını başına kalkıyorsa bunun sonucunda iki tarafta da sabır kalmayarak isyanları oynaya biliyorlar. Engelli engelsiz olsun herkes yanındakin den değer görmek şımarmak ister , iki taraflı olarak bu da insanın doğasında vardır. Tamam bizler bir seyit onbaşı güçlü , Abdulhamid han gibi zeki , yada her şeye yetişen bir şoför gibi olamam benim gücümün yetti kadar ben varım.

Benide bu şekilde kabulen artık. Çünkü artık kendimle barışık olmak istiyorum.Güvenmem lazım şahsıma, tebessüm saçmak istiyorum etrafıma beni kendime bırakın hür olmak istiyorum kafam rahat olsun , olsun ki isyankârları oynamayım dışarıda çıktığımızda morel yerindese günde yerinde ve isyan yok şükür var. Ben huzurlu olursam toplumda da varolduğumu farkında oluyorum ve varlığımla etrafıma hissetiriyorum.Lütfen bizleri anlayın kendimize bırakın sizlerin yaşatınız farklı ne siz bize nede bizler size ayak uydurabiliriz.