TARİHİ ŞAHSİYETLERİ SEVMEK YA DA SEVMEMEK

Kişi sevdiğiyle beraberdir. Bu peygamber sözü sevmenin haddi zatında bir sonuç doğurduğunu bu sonucunda sevilen kişiyle iyi ya da kötü bir kader birliği anlamı taşıdığıdır.

Şöyle ki insan ana babasını eşini evladını vatan ve memleketini sever. Sevdiği bu varlıklar ile neticesine katlanacağı bir birliktelik tesis eder. Sevdiği şeylerin esenliği için fedakârlık eder gerekirse zorluklara katlanır. Mayası aşk ile yoğrulmuş olan insan sevdiği maddi ve manevi değerlerin korunması için gayret eder.

Özünde merhamet taşıyan insan yaratıcının emanet olarak verdiği her şeye muhabbet ve koruma güdüsüyle sahip çıkar.

Bir öğrenci ders sırasında tarih öğretmenine binlerce kişinin kanını dökmüş bir tarihi şahsiyeti sevip sevmediğini sorunca hoca, öğrencisine şöyle der; elbette sözü edilen tarihi şahsiyet binlerce kişinin kanını dökmüş olsa da tarihimize mal olmuş ünlü bir şahsiyet olması sebebiyle saygıyı hak ettiğinden dem vurunca, başka bir öğrenci hocaya peki başka ülkelerin kahramanları olarak topraklarımıza saldıran kan döken yıkıp yakan zalimlerde bu yönleriyle saygıyı hak etmiş olmazlar mı der.

Tarihe bakış açısı bazen insan iradesini tutsak hale getiren bir zindan halini alabiliyor. Yukarıdaki anlatıda bu zindanın tutsaklarından biri olan hocanın düştüğü ilginç ve zor durum dile getirilmiştir. Özgür bir iradeye sahip olması gereken aydınların maalesef  bu zindanların sadık birer tutsakları olduğunu hayret ve dehşetle izliyoruz.  

“Onların boyunlarına demir halkalar geçirdik, o halkalar çenelerine dayanmıştır. Bu sebeple kafaları yukarıya kalkık durumdadır.

 Biz, onların önlerine bir set, arkalarına da bir set çekip gözlerini perdeledik. Artık görmezler.” Yasin 8-9

Aydın insanın,  içinde yaşadığı topluma her biri birer idol (put ) haline dönüştürülmüş olan tarihi şahsiyetleri objektif olarak inceleyip ideolojik bir tapınma aygıtı olmaktan çıkarmak gibi bir namus borçları vardır.

Bu borcun ifası ve zindandan çıkış emin olunuz ki toplum için Ergenekon’dan çıkıştan daha değerli sonuçlar doğuracaktır.

Evet, her türlü bağnazlıktan arındırılarak yapılacak objektif değerlendirmeler belki de tarihi şahsiyetleri yarı tanrı mitolojik birer kahraman olmaktan çıkaracak ancak gelecek nesillere sahici şaşmaz bir ufuk kazandıracaktır.

Bir gün öğrencilerden birisi size de tarihte yaşamış zalimler hakkında örneğin, Nemrut,  Firavun,  Stalin, Hitler,  Ebu cehil, Haccac, Yezit ya da George Bush vs. hakkında böyle bir soru sorarsa,  anlamlı bir şekilde başını hafifçe kaldır öğrencine bak hafifçe gülümse ve “Kahrolsun Amerika ve yerli işbirlikçileri! de.